जगण्या मरण्याची सीमा धूसर होत जाते..

जगण्या मरण्याची सीमा धूसर होत जाते..
नीट मार्ग पाहुनाही वाट चुकत जाते..
उराशी धरलेल्या स्वप्नांची गाठ सुटत जाते..
मनातल्या आवेगाचे बंध तुटत जाते..
जमलेल्या सभेचे भान सुटत जाते..
अचानकच सुन्दर जगत विरक्त वाटत जाते..
आणि..
अशीच मी रे पुन्हा पुन्हा श्वास शोधत जगते..