तुझ्या मिठीतले स्वप्न माझे

तुझ्या मिठीतले स्वप्न माझे
अजून तसेच डोळ्यात आहे
ओठांवरचे ओठ तसेच
अजून श्वास मोहक आहे

बरसले तुझे प्रेम असे
मन तसेच अजून चिंब चिंब
ओघळते दव ते चेहेर्यावरचे
मजा अजून त्याची आस आहे

सावरता मज सावरलीना
मिठी तुझी मज सोडवलीना
तिळ तुझ्या तो मानेवरचा
नजरेत तसाच टिपूर आहे

भूलविता किती ते भुलविणे कठीण
गुंतली नजर सुटणे कठीण
एक एक क्षण त्या घट्ट मिठीचा
रुपेरी माझे जीवन आहे

तुझ्या मिठीतले स्वप्न माझे
अजून तसेच डोळ्यात आहे

आहे माझं प्रेम तुझ्यावर

आहे माझं प्रेम तुझ्यावर
जीव ओवाळते ना मी
वाट पाहते तुझ्या येण्याची
काय हरकत आहे?

तुझं हसणं बोलणं वावरणं
आवडतं मला
तुझं निखळ स्वच्छ वागणं
मोहवितं मला
काय हरकत आहे?

हो, मी पाहते स्वप्न
तुझ्या माझ्या स्वप्नांची
तू रंग भरावेस असंही वाट्त मला
काय हरकत आहे?

माझी स्वप्न माझी आहेत
माझे रंग माझे आहेत
माझं प्रेम माझं आहे
मग काय हरकत आहे?

माझी तुझ्यावर बंधन नाहीत
तुला “तशी” स्पंदनं ही नाही
तुला माझा त्रास ही नाही
की मझ्या प्रेमाचा जाच ही नाही
तरी..

तू प्रेम केल नाही
तरी मी प्रेम करते ना
कुणासमोर नाही तरी
आतल्या आत झुरते ना
काय हरकत आहे?

हरकत असून तरी काय होणार आहे?
बंधन घातलीत मनाला
तरी किती पाळल्या जाणार आहेत?
मग का बंधून ठेवायच?
प्रेम करणारच ना बांधुन देखील
मग मुक्त पणे करायचं
काय हरकत आहे?
-Sachin Ghadegaonkar

नाही स्पर्शिणे आकाश मला

नाही स्पर्शिणे आकाश मला
ना तोडणे तारे
इवलेसे एक स्वप्न आहे
तुझाच होऊन जगणे
याच स्वप्नात जगतो आहे
माझी स्वप्नपूर्ती हो
कासावीस हा जीव माझा
माझ्या तृश्नेची तृप्ती हो

क्षण क्षण सारखा विचार तुझा
त्यास थांबणेच नाही
थांबून त्यास मला प्रिये
तुज हरवायचे नाही
हरवून माझ्या प्रेमात तू
माझी प्रेमळ प्रीती हो
कासावीस हा जीव माझा
माझ्या तृश्नेची तृप्ती हो

श्वास हो माझा प्राण हो
अमोदिनी तू अनघा हो
घेवून हात हातात माझा
माझी जीवनधारा हो
हृदयात तू डोळ्यात तू
माझी निर्मल स्नेहा हो
कासावीस हा जीव माझा
माझ्या तृश्नेची तृप्ती हो

जीवन सुंदर लिहिणे आहे
अभिलाषा माझी अखिला हो
ह्या हृदयाच्या घरट्यात तू
माझी जीवन साथी हो
माझी प्रेरणा झालीस तू
आता माझी प्रतिभा हो
कासावीस हा जीव माझा
माझ्या तृश्नेची तृप्ती हो

आकर्षण आणि प्रेम..

आकर्षण आणि प्रेम..
यात एक रेघ असते..
पुसट की ठळक ...
ती आपण मारायची असते..

प्रेमाकडे जाणारा रस्ता
आकर्षणाच्या बोगद्यातून जात ही असेल...
पण त्या गहि-या मोहजालात
तुला तुझा मार्ग खरच का गवसेल??

आकर्षणाला प्रेम समजून
आपण उगीच वाहून जातो..
पण. थोड्याच दिवसान्नी कळत...
खरतर अस काहीच नव्हत..

म्रुगजळाच्या मागे उगीच धावत असतो..
पण तो तर फ़क्त एक आभास असतो....

असाव कुणीतरी.....तुज़्यामधे मी हरवले म्हणणारी.....

असाव कुणीतरी.....तुज़्यामधे मी हरवले म्हणणारी.....
असाव कुणीतरी.....
सकाळी साखरझोपेतुन उठवणारी,
आणी तो चेहरा बघुन माजी क्षणात झोप उडावी....
असाव कुणीतरी.....
प्रेमाने सकाळी चहा करून देणारी ,
आणी केविल्वान्य डोळ्यानी माज़कडे पाहत राहणारी.....
असाव कुणीतरी.....
मी जवळ नसताना माज्या सोबत घालवलेल्या,
प्रतेक क्षणाची आठवण काढत राहणारी.....
असाव कुणीतरी.....
माजा वेडेपना पाहून गालातल्या गालात हसणारी,
आणी शब्दांना कानात साठवुन गोड प्रतिसाद देणारी.....
असाव कुणीतरी.....
भरलेच जर डोळे कधी माझे,
तर ओल्या आसवांना पुसणारी.....
असाव कुणीतरी.....
माज्या मनात रमनारी,
अंधारलेल्या वाटेत माज्याबरोबर येणारी.....
असाव कुणीतरी.....
पलिकडील किना-यावरून माझी वाट पाहणारी,
उशीर झाला म्हणुन उदास आणी बेचैन होणारी ......
असाव कुणीतरी.....
असाव कुणीतरी.....तुज़्यामधे मी हरवले म्हणणारी.....

एकटाच नदी काठी बसायचो

एकटाच नदी काठी बसायचो
अजाण वारे अंगावर झोंबून जायचे
त्या वाहत्या पाण्याचा आवाज
जसा काही तरी सारख विचारायचा
कदाचित त्याला ओढ असायची काठाची
तिथे मी हि स्वतः ला विचारायचो
तू का इथे नाहीस ?
ज्या दगडावर मी पाण्यात पाय टाकून बसायचो
तिथे मला तू हवी होतीस

माहिती नाही पण नेमका
पौर्णिमेलाच मी तिथे पोहोचायचो
त्या चांदण्यात सगळं काही स्पष्ट असायचं
चंद्रच प्रतिबिंब हि आरशासारख दिसायचं
कविता लिहिताना सारखा वाटायचं
तू माझ्या खांद्यावर डोक ठेऊन माझे शब्द वाचतेस
आणि पुढे काय लिहीन ह्याची वात पाहतेस
पण तो माझा आनंदी भास असायचा
ह्याच वाईट वाटण्या आधीच
तिथे मला तू हवी होतीस

त्या संथ पाण्याचा आवाज
अजूनही माझ्या कानावर तसाच आहे
लिहिता लिहिता मी इतका तुझ्यात गुंतून जायचो कि
मला वाटायचा तू अगदी तिथेच आहेस
मी तुझ्याशी बोलायचो...तू हि बोलायचीस
आणि तुझ्या माझ्या गप्पां मध्ये सारी रात्र मजा लुटायची
खूप आनंदी असायचो सगळी दु:ख विसरायचो
तू हसत रहावीस म्हणून काय काय नाही करायचो
पण खरतर तू कधीच तिथे नव्हतीस
त्या प्रत्येक क्षणाच सुख वाटून घेण्यासाठी
तिथे मला तू हवी होतीस ...........

असाच एक उनाड दिवस

असाच एक उनाड दिवस
एकदा मला जगायचंय
लहान मूल होऊन
खूप खूप मातीत लोळायचंय

मित्रांबरोबर मांडायचाय
तो सारिपाटाचा डाव
तोच रडीचा खेळ खेळून
आणायचाय सवपणाचा आव

झाडावर चढुन
सुरपारंब्या खेळायचंय
सायकल शिकताना
खुपवेळा पडायचंय

सूर्य डोक्यावर येईपर्यंत
असंच वणवण भटकायचंय
भूक लागल्यावर मात्र
घराकडे परतायचंय

आईचं ते रागावनं
पुन्हा एकदा ऐकायचंय
अन् मायेनं भरवलेलं जेवण
पुन्हा एकदा खायचंय

गारा झेलताना
चिंब पावसात भिजायचंय
कितीही सर्दी झाली तरीही
आइस्क्रीम खायचंय

पावसात भिजलो म्हणून
आईचा मार खायचांय
पाठ शेकली ग माझी
पुन्हा आईला सांगायचंय

सन्ध्याकाळी खिडकीपाशी बसून
स्वछन्द आकाश बघायचंय
चांदण्या मोजत मोजत
चंद्राला एकदा मामा म्हणायचंय

झोपताना मात्र आईच्या
कुशीतच झोपायचंय
असाचा एक उनाड दिवस
मला एकदातरी जगायचंय

ओठांवर आलेले शब्द तसेच सांडून जातात

ओठांवर आलेले शब्द तसेच सांडून जातात....
मी बोलतच नाही
डोळ्यांत दाटलेले भाव तसेच विरून जातात....
तिला कळतच नाही

तिच्याकडे पाहिलं की पाहतच राहतो...
स्तब्ध होऊन
तिच्याकड नाही पाहिलं की तीच निघून जाते...
क्षुब्ध होऊन

चंद्र तारे तोडून तिला आणून द्यायचं मनात येतं
पण हे शक्य नाही हेही लगेच ध्यानात येत

मग मी माझी इच्छा फुलावरच भागवतो
बुकेही नाहीच परवडत हाही हिशेब आठवतो

पण फुल तिला द्यायची हिम्मतच होत नाही
बोलणच काय, तेव्हा तिच्या बाजुलाही फिरकत नाही

मग एखाद्या जाड पुस्तकात फुल तसच सुकत जातं
सगळी तयारी सगळी हिम्मत नेहमी असंच फुकट जातं

काही केल्या तिच्या मनाचा थांगपत्ता लागत नाही
माझं मन तिच्याशिवाय काहिसुद्धा मागत नाही

ती नाही म्हणेल याची भीती वाटते
ती नाही म्हणेल याची भीती वाटते
पण तरीही आज ठरवलंय तिला सांगायचं
तिच्यासाठी असलेलं आयुष्य तिच्याच स्वाधीन करायचं

कुणास ठाऊक?
तिच्याही एखाद्या पुस्तकात
माझ्यासाठीची सुकलेली फुलं असतील!

दिवस " व्हालेंटाइन डे " नंतरचा

दिवस " व्हालेंटाइन डे " नंतरचा
ती नाही म्हणाली म्हणून
त्याने आत्महत्येचा निर्णय घेतला
पण त्याचा हा निर्णय
त्याच्या अंगावर चांगलाच बेतला
घरात कोणी नसताना त्याने
गळफास लावण्याचा प्रयत्न केला
मरण राहिल बाजूला
आणि तो फ्यान सकट खाली आला
आणि काय सांगू ?
घरातले यायच्या अगोदर त्याने
पटापट सगले आवरून घेतले
दुःख राहिले बाजूला कारण.....
मानेच्या दुखान्यनेच त्याला सावरून घेतले
दुखारया मानेला आता तो
पट्टा लावून बसतो
आणि कशी जिरली आपली
म्हणून गालातल्या गालात हसतो

वाचायचे आहे तुला

वाचायचे आहे तुला
लिहायचे आहे तुला
तुझ्यातली तू कोण
शोधायचे आहे मला
नजरेत तुझ्या ते वाचीन सारे
तू फक्त ये
स्पर्श हृदयी हवा तुझा
तू फक्त ये

तुझ्या मिठीतले स्वप्न माझे

तुझ्या मिठीतले स्वप्न माझे
अजून तसेच डोळ्यात आहे
ओठांवरचे ओठ तसेच
अजून श्वास मोहक आहे

बरसले तुझे प्रेम असे
मन तसेच अजून चिंब चिंब
ओघळते दव ते चेहेर्यावरचे
मजा अजून त्याची आस आहे

सावरता मज सावरलीना
मिठी तुझी मज सोडवलीना
तिळ तुझ्या तो मानेवरचा
नजरेत तसाच टिपूर आहे

भूलविता किती ते भुलविणे कठीण
गुंतली नजर सुटणे कठीण
एक एक क्षण त्या घट्ट मिठीचा
रुपेरी माझे जीवन आहे

तुझ्या मिठीतले स्वप्न माझे
अजून तसेच डोळ्यात आहे

लग्न लग्न म्हणजे काय असतं?

लग्न लग्न म्हणजे काय असतं?
त्याच्या मनातल्या विचारांचं तिच्या चेहऱ्यावर प्रतिबिंब असतं
तिच्या प्रश्‍नाआधी त्याचं उत्तर तयार असतं.
लग्न लग्न म्हणजे काय असतं?
त्याला लागताच ठसका तिच्या डोळ्यांत पाणी तरळतं
तिला लागताच ठेच त्याचं मन कळवळतं.
लग्न लग्न म्हणजे काय असतं?
तिने चहा केला तर त्याला सरबत हवं असतं
त्याने गजरा आणला की नेमकं तिला फूल हवं असतं.
लग्न लग्न म्हणजे काय असतं?
त्याच्या बेफिकिरीला तिच्या जाणिवांचं कोंदण असतं
तिच्या खर्चाला त्याच्या खिशाचं आंदण असतं.
लग्न लग्न म्हणजे काय असतं?
त्याच्या चुकांना तिच्या पदराचं पांघरुण असतं
तिच्या दुःखाला त्याच्या खांद्याचं अंथरुण असतं.
लग्न लग्न म्हणजे काय असतं?
कधी समझोता तर कधी भांडण असतं
तो चिडला तरी तिनं शांत राहायचं असतं
कपातल्या वादळाला चहाबरोबर संपवायचं असतं.
लग्न लग्न म्हणजे काय असतं?
कधी दोन मनांचं मीलन असतं
तर कधी दोन जिवांचं भांडण असतं
एकानं विस्कटलं तरी दुसऱ्यानं आवरायचं असतं
संकटाच्या वादळाला दारातच थोपवायचं असतं.
लग्न लग्न म्हणजे काय असतं?
प्रेमाचं ते बंधन असतं
घराचं ते घरपण असतं
विधात्यानं साकारलेलं ते एक सुंदर स्वप्न असतं!

तू रोज रोज नाही बोललास तरी काही हरकत नाही..

तू रोज रोज नाही बोललास तरी काही हरकत नाही..
पण तुझे माझी नजर टाळून जाणे,
मी कधीच सहन करू शकत नाही...
मला का समजत नाही तुझे मन...,
मी का ओळखत नाही आपले ॠणानुबन्धन..
पण खरच गरज आहे का,
त्या नात्याच्या चौकटीची...
अन कुठल्याही कबुलीची...??
आणि खरच का गरज आहे,
जगाला ओरडून सान्गण्याची..?
आणि सारे काही फ़क्त फ़क्त माझ्यापासून लपविण्याची..??
ह्या दोघान्चीही गरज नाही आहे रे सख्या...
गरज आहे ती फ़क्त निखळ सत्य स्वीकारण्याची...
तुझ्या आणि माझ्या मनातलया त्या प्रेमाच्या ग्वाहीची...
अपेक्षा आहे ती फक्त प्रेमासाठी प्रेम करण्याची !!

कित्ती गोड आहे म्हणून सांगू ती...

कित्ती गोड आहे म्हणून सांगू ती...
एरवी अगदी खळखळून हसते
पण मी हात पकडला की गोड लाजते

जीन्स टी शर्ट regularly घालते
पण पंजाबी ड्रेस वर टिकलीही न चुकता लावते

साडीतले फोटोस आवर्जुन दाखवते
पण मोबाइल मधे फोटो काढतो म्हणालो तर 'नाही' म्हणते

पिज्जा बर्गर सर्रास खाते
चहा मात्र बशीत ओतुनच पिते

लोकांसमोर खुप बोलते
मला i love you म्हणताना मात्र फक्त same to you च म्हणते

ग्रुपमधे असताना खुप बिनधास्त असते
पण माझा विषय निघाला की पटकन बावरते

बोलून दाखवत नसली तरी नजरेने खुप काही सांगते
एवढ नक्की सांगतो माझ्यावर खुप खुप प्रेम करते

तुझ्या शिवाय जगण्याचा विचार आता करतो .... जीवन इथेच थांबलं बघ माझं आता मरन्याचा विचार करतोे ..... तुझ्या पासून दूर जाताना मन जड़ झाले होते चेहरा हसरा दाखवला तरी डोळे भरून आले होते ...

तुझ्या रुपात मन कैद माझे झाले.

तुझ्या रुपात मन कैद माझे झाले.
तो कविता वाचत होता.
"गप रे" ति वैतगली होति.
जरा सिरीयस बन. २ वर्षे झालीत..
बाबा मागे लागलेत लग्नासाठी..

माझा हो कळव.. तो हसत म्हणाला..
अन काय कळवणार? तुला ना नोकरी,
ना काहि व्यवसाय. अरे लग्न म्हणजे गंमत नाहि.
अग गंमतच आहे. लग्न म्हणजे सहजिवन, प्रेम,
एकमेकात आडकण.लग्न म्हणजे संलग्न.

वेडा आहेस. अरे लग्न म्हणजे संसार,
म्हणजे घर, दुध, किराणा, मुल,लग्न म्हणजे पैसा..ति म्हणाली
हातात हात तुझा, अन तुझी साथ. पैसा येइल. येतो. तो म्हणाला
पैसा म्हणजे परसातल प्राजक्ताच झाड नाहि.
हालवल कि फुलांनी आंगण भरुन जात..तिन फटकारल..

अग पण, तो बोलायच्या आतच ति म्हणाली..
पैसा कि प्रेम हा वाद विवाद कालबाह्य आहे..
प्रेमाच्या जागी प्रेम आहे, अन पैसा त्याच्या जागि.
तु मल खुप आवडतोस.. पण तु मला विचार करुन निर्णय दे.
तिन अल्टिमेटम दिला..

1४ फेब्रुवारी चा दिवस होता आज खिशात पैसे होते.
दिवस तिच्या बरोबर मजेत घालवायचा होता.
त्यान तिला फोन केला.बर झाल, फोन केलास,
मला पण तुझ्याशी बोलायच आहे.ति म्हणाली.
नो प्रोब्लेम.. ताज मधे भेटु. काय?.. ति उडालीच.

ताज च्या थंडगार वातावरणात, ति सुखावलि होति.
मग काय ठरल?.तिन विषयाला हात घातला.
तो बोलतच नव्हता. मी थांबु शकत नाहि.
हि आपली शेवटची भेट.. तिच्या बोलण्याला धार होति..

तो आतुन तुटत चालला होता..प्लिज..
अरे प्लिज काय? सारच कठीण आहे.ति म्हणाली.
मी निघते? ..प्लीज थांब, मला एक संधी दे..तो म्हणाला.
तु फक्त एक वर्ष दे मला, तुल पाहिजे तेवढा पैसा देतो...तो म्हणाला.

ति खळखळुन हसली." वेडा रे"अरे पैसा म्हणजे?...
आय नो. त्यान वाक्य तोडल."किति पैसे लागतात संसाराला?
लाखो रुपये ति म्हणाली..ठीक आहे. एक डिल.तो म्हणाला.
आपण पुढच्या 1४ फेब्रुवारीला आपण इथच, ताज मधे,संध्याकाळी. ७ ला भेटु.
अन काय करु..तिन विचारल..
मी त्या दिवशी तुझ्या पायावर ७५ लाख रुपये ओतिल...तुला संसारा साठी.

त्या चित्रपटांत हिरो हिरॉइन ला नोटांनी अंघोळ घालतो तशी.अंघोळ घालीन...
तो हसत म्हणाला.
"मॅड आहेस." पण म्हणुनच तु मला आवडतो.ति..
पण वचन दे, वाट पहाशील म्हणुन.. तो म्हणाला.
ठिक आहे, पण ७५ रुपये तरी आणशील अस वाटत....

Beautiful and touching Story !! One must read

Beautiful and touching Story !! One must read

While a man was polishing his new car, his 4 yr old son
picked stone & scratched lines on the side of the car.

In anger, the man took the child's hand & hit it
many times, not realizing he was using an iron wrench.

At the hospital, the child lost all his fingers due to
multiple fractures. When the child saw his father....

with painful eyes he asked 'Dad when will my fingers
grow back?'

Man was so hurt and speechless. He went back to car and
kicked it a lot of times.
Devastated by his own actions...... sitting in front of
that car he looked at the scratches, child had written
'LOVE YOU DAD'.
The next day that man committed suicide....

Anger and Love have NO LIMIT - choose the latter to have a
beautiful & lovely life....

THINGS are meant to be USED and PEOPLE are to be LOVED,
...but the problem of today's world is that...
People are used
& Things are loved!!!

One can change if ONE wants to !

तुझ्या पासून लांब राहाण कठीण
तुझा आवाज ऐक्ल्याशिवाय राहाण कठीण
कस कळत नाही तुला ....
***************m***********************

प्रयत्न करूनही तुला विसरु शकत नाही....
असा प्रयत्न मी का करते तेहि मला कळत नाही...

मला तुझा सहवास हवा हे जरी खर असल तरी.....
तुला त्रास देण्याचा माझा हेतु अजिबात नाही ...
पण तुझ्या सोबत बोलावस वाटण यात माझा काहीच दोष नाही ...

****************M*************************