एक एक तृणासी सारून

एक एक तृणासी सारून
तुडवितो वाट माळरानी
किती राहिले अजून दूर
सौदामिनी ग सांग पठार तुझे

लाटेवरी रमायचे
लाटेतून पोहायचे
थांग तुझे बेट
पाहाया किती सांभाळायचे
अश्रुचे पूर लोटती
वाहणे नित्य सहोदरी
अश्मावरी पडले जिथे
तिथून एक फुल व्हायचे
खरी ओढ मंद नाही
मला किती मढवायचे
मुखवटयानी सूर सखे
अजून किती दडपायचे
सौदामिनी ग सांग दूर
शोध तुझे किती मी घ्यायचे

किती लांब तू असे
अजून किती तुडवायचे
प्राक्तनी सापळे किती
अजून त्यात बागडायचे
राहिले दूर किती तुझे
आभाळ ते मिळवायचे
सोदामिनी ग सांग दूर
राहिले किती पठार तुझे

राख नाही झोपली
वन्ही पेटला मंद
पेटून उठल्या धुरात
किती तुला बघायचे
ढग होतील कधी त्याचे
आशेवरी मी राहायचे
रक्षण करू किती माझे
भेट तुझी कधी व्हायची
आतल्या गाठी दिप्त त्या
सोडवाया कधी भेटायचे
सौदामिनी ग सांग आता
कसे तुला भेटायचे